Vandaag precies een jaar geleden stapte ik in het vliegtuig naar Spanje. Er stonden vier maanden zelfstandigheid op mij te wachten en ik weet nog precies wat ik dacht toen de wielen van het vliegtuig van de grond loskwamen: Wat ga ik in hemelsnaam doen?! Al die weken voor mijn vertrek kon ik niet wachten om te vertrekken, en nu ik eenmaal vertrok vroeg ik me af waarom ik dit ook alweer deed. Dit duurde echter niet lang, want ik had de knop al snel omgeschakeld.
Eenmaal geland dacht ik: Heerlijk, ik ben er eindelijk. Een vierweekse cursus Spaans in hartje Sevilla volgde. Ik vermaakte me prima in deze meestal zonnige cultuurstad en na vier weken vertrok ik naar Frigiliana (Málaga) om drie maanden te gaan werken in een hotel. Ook deze drie maanden waren heerlijk. Werken, dollen met collega's (met name el guapo), vrienden maken met klanten, genieten van de zon, door stadjes heen banjeren en Spaanse cultuur opsnuiven. En hoewel ik van een aantal klanten de tip te horen kreeg dat ik een Spanjaard aan de haak moest slaan om m'n Spaans te verbeteren, ben ik noch Enrique Iglesias, noch z'n broer tegengekomen, dus dat is hem even niet geworden.
Maar, ook zonder Spaanse verkering heb ik ontwikkeling geboekt en ik kreeg zelfs vlak voor vertrek grote complimenten van mijn collega's. Na drie maanden werken en genieten zat het er op en moest ik mijn spullen weer gaan pakken. Ik heb één collega aan het huilen gekregen, waarbij ik haar beloofde dat ik nog eens terug zou komen. Die nacht deed ik geen oog dicht en de volgende ochtend reed ik met twee Belgen mee naar het vliegveld. Mijn Spaanse avontuur zat er op.
Een jaar geleden begon ik dus aan dat avontuur. Of ik terug wil naar vorig jaar vandaag? Nee. Of ik het nog eens zou doen? Ja. Teruggaan betekent dat ik alle ervaringen en herinneringen van afgelopen jaar zou verliezen. Het nog eens doen betekent nog een keer gaan, maar nu met extra levens bagage. Die keuze is dus duidelijk.
De stand van zaken na één jaar:
- Mijn Spaans is nog meer verbeterd, maar ik ben nog altijd lerende.
- Ik heb nog altijd contact met mijn collega's van het hotel.
- Ik geniet in mijn dromen nog altijd van de Spaanse zon (lees: - Ik heb nog altijd heimwee naar Spanje.).
- Ik ben zowel Enrique Iglasias als zijn broer nog steeds niet tegengekomen.
Zo, dat is echt snel gegaan! Toen ik vorig jaar jou uitzwaaide, had ik geen idee dat ik een jaar later ook weer een vliegtuig in zou stappen, maar dan terug naar Nederland vanuit Suriname.
BeantwoordenVerwijderenWe hebben weer veel om bij te kletsen als ik er weer ben!