vrijdag 19 november 2010

Loze dag

Wat had ik vandaag toch weer een fantastische dag. Het begon al met vroeg opstaan (wederom). De planning was een schooldag van half 9 tot half 6. Eenmaal aangekomen bij m'n eerste les, bleek dat we een of andere landelijke kennistest moesten maken. Leuk. Na drie kwartier was ik klaar. In plaats van dat de les na die test werd voortgezet, mochten we weg. Leuk en aardig, maar mijn volgende les begon pas om half 1. Wachten dus. En nee, studeren zat er niet bij, want er valt op het moment nog weinig te studeren.
Na een uurtje vervelen besloot ik naar de stad te gaan, want, de nieuwe Marco lag vanaf vandaag in de winkel. En jawel, dan bedoel ik natuurlijk Marco Borsato. Ik, als trouwe fan, moest natuurlijk het nieuwe album zo snel mogelijk hebben. (En mensen, wat is ie mooi, echt een musthave.)
Oké, ik dwaal af. Ik had dus drie tussenuren. Drie uren slopen voorbij. Na die drie uren volgde een locatie wisseling. Metro in, metro uit, lopen. Lopen naar ons lokaal. Geïnstalleerd op een mooi plekje achter in het lokaal. Bleken we natuurlijk in het verkeerde lokaal te zitten. Lopen. Lopen naar het goede lokaal. Leraar was uiteraard te laat. Afin, de les begon eindelijk. Hij gaf wat uitleg over wat het vak inhield en wat we allemaal gaan doen. Fijn fijn fijn. We gaan eindexamens Nederlands van het vwo maken. Laat ik dat nou al vaker hebben gedaan. Hij zei er ook bij dat je de lessen niet per se hoeft te volgen als je het al denkt te kunnen. Direct voelde ook die les nutteloos aan.
Wat er nog wel bij kon was de brandoefening, een half uur na aanvang van de les. Iedereen uiteraard makkie an z'n tas inpakken en op slentertempo naar de trap. Ook op de trap liep men niet erg hard. Ik zat op de derde verdieping en ik weet wel: als er echt brand was, had ik nu dit niet geschreven. Dan had ik een hoopje as geweest op de plaats van het Academieplein. Brandveilig is anders, zou toch niet moeten kunnen? (Al denk ik dat dit werkelijk overal hetzelfde is.) Na een klein half uur in de frisse buitenlucht mochten we weer naar binnen. De les werd hervat. Om kwart over twee waren we klaar. Een uur eerder dan gepland. 
Weer een tussenuur volgde. We moesten weer terug naar de andere locatie. Daar deden we een bakkie en doodden we de tijd met niks doen. Om half 4 volgden wij onze weg naar het lokaal waar we onze les zouden gaan volgen. Als klap op de vuurpijl (deze dag was al een hoopje ellende), hing er een briefje op de deur. Het zei dat de lerares ziek was. Tuurlijk! Voor niks gewacht.
Eigenlijk voor niks naar school geweest. Gewoon werkelijk niks gedaan. Ja, een kansloos moeilijke test gemaakt voor een of ander onderzoek en te horen gekregen dat ik een vak niet echt hoef te volgen. Dag dag. Het was fijn je op school door te brengen.

Okeeee, ik heb wél het nieuwe album van Marco Borsato overgehouden aan mijn dagje Rotterdam. Toch nog iets goeds aan deze dag. Sterker nog, het heeft mijn hele dag weer goed gemaakt. Echt een prachtig album. Hij is terug van niet weg geweest. Heerlijk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten